پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

با وجود بیش از نیم قرن سابقه در برنامه‌ریزی توسعه و استفاده از رویکردهای مختلف و بعضا متضاد در تدوین نسخه‌های مختلف برنامه توسعه، اقتصاد ایران طی چهار دهه گذشته کارنامه قابل ‌دفاعی نداشته است. به‌نظر می‌رسد که بخشی از این عملکرد نامطلوب ناشی از غیبت پارادایم صحیح در رابطه با شیوه نقش‌آفرینی دولت در مسیر توسعه اقتصادی است. پیش‌نیازی که حضور آن یکی از مهم‌ترین شرط‌های غلبه بر ابرچالش‌های اقتصادی است. بررسی تجربه جهانی نشان می‌دهد که نگاه به دولت به‌عنوان بازیگر و مداخله‌گر اصلی در مسیر توسعه در نهایت موجب کج‌روی در مسیر توسعه اقتصادی کشورها خواهد شد. این در حالی است که تناسب شیوه حکمرانی با اهداف توسعه و نگاه به دولت به‌عنوان نگهبان و بسترساز توسعه موجب شکل‌گیری نقطه عطف در داستان اقتصادی بسیاری از کشورها شده است.

محمدرضا عارف اخیراً درباره آلوده به فساد بودن بعضی نهادهای مقابله با فساد هشدار داده است: «وقتی صحبت از فساد می‌شود نباید این تلقی ایجاد شود که فساد تنها در نهادهای اجرایی امکان رشد و نمو دارد.

توسعه یک پیشرفت مستمر است معطوف به یک چشم‌انداز روشن. این چشم‌انداز روشن در عرصه اقتصاد همان وصول به بهترین سازوکار «تخصیص منابع» است که با حداقل‌سازی حیف و میل منابع، «بیشترین رفاه» را برای جامعه به ارمغان می‌آورد.

مومنی، رئیس موسسه «دین و اقتصاد» گفت: مسئله عدالت از ابتدای خلقت در مرکز توجه خالق هستی و همواره از دیدگاه قرآن و رسولش یکی از مهمترین فلسفه بعثت انبیا درباره عدالت اجتماعی وبرقراری قسط و داد بوده است